Gisteren kwam mijn dag een beetje slecht op gang. Ik ben nogsteeds aan de Nederlandse tijd gewend en zit dus elke dag om 9 uur aan het ontbijt, terwijl de rest pas om een uur of twaalf of één ze bed uit komt. Ook het leven in de stad begint pas rond die tijd. Het gevolg is dan dat ik heel enthousiast begin maar rond 10 uur niet zo goed weet wat te doen, en dus maar gewoon weer lekker me bed in ga.
Gelukkig zijn er voor dat soort momenten wel altijd huisgenootjes. Mijn Hongaarse huisgenootje kwam op het idee om met een groep (zijn Hongaarse vrienden en het Duitse en Zweedse huisgenootje) naar het grote Aquarium te gaan. Er werd gezegd dat het een van de grootste in Europa is en de reis er naartoe is gelukkig ook prima te doen met het openbaar vervoer.
De Oceanário zit weer op een heel andere plek in de stad gevestigd: zelf woon ik in een ouderwets huisje met krakende houten vloeren, hoge kamers, smalle deuren en franse balkonnetjes. De Oceanário is gevestigd waar in 1998 een wereldtentoonstelling is gehouden. Grote gebouwen dus, veel open ruimtes en gewoon hele mooie architectuur. Daarnaast zit er ook een heel groot winkelcentrum (waar ik dan weer helaas nog niks heb gekocht).
Het aquarium is trouwens ook echt mooi. Voor mij was het niet zo heel indrukwekkend, maar ik ben ook in Nederland en Berlijn naar aquaria geweest en nouja, ze hebben meestal overal wel dezelfde visjes. Wel is het echt heel mooi en groot.
Na afloop ben ik met mijn Duitse en Zweedse huisgenootje (ja, de rest van de groep waren we kwijt) wat gaan eten in het winkelcentrum. De shoppingmall bestond uit drie of vier verdiepingen en de derde etage was helemaal vol met eettentjes. Keuzes maken als je hongerig bent is heel lastig en het is ook allemaal spotgoedkoop hier: je hebt voor 6 euro gewoon een bord vol waar je makkelijk met twee man van zou kunnen eten (ik krijg het tenminste nooit op).
In de avond heb ik echte Hongaarse Goulash gemaakt (nouja, bijna echt. Ze maken het heel pittig daar dus hij hield wel rekening met ons). Hierna zijn we weer even naar de Hongaarse gegaan. Bij hen wonen ook twee meisjes die beide uit Griekenland komen. Beetje ongemakkelijk is het soms wel, dat iedereen dan in ze eigen taaltje met elkaar in het praten is en je daar een beetje awkward om je heen zit te kijken. Maar dat soort dingen wennen vast vanzelf, en tot die tijd blijf ik gewoon roepen "English! English! English!"
Vandaag is het helaas voor het eerst echt gaan regenen hier. Er wordt vandaag een soort welkomstour geregeld door de stad. De groep wilde graag dat ik mee ging dus we zullen wel zien hoe het loopt. Ik ben hier naartoe gegaan om juist niet in de regen te lopen!
Love from Lisbon! x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten