Translate

donderdag 21 februari 2013

Februari in Lissabon

Vandaag was ik weer naar de colleges gegaan. Dit was er woensdag niet van gekomen. Dinsdagavond hadden we namelijk een verjaardag en natuurlijk krijg ik dan een gigantische hoofdpijn-aanval. Resultaat: Eskimostijl inclusief dikke trui, sjaal, muts, bril en ook nog oordoppen in. Maar wel netjes erbij gezeten. Want nouja, me kamer is recht naast de woonkamer, nog een keer door een heel feest heen slapen ging me vast niet lukken. Maar ondanks dat ik braaf niks gedronken had voelde ik dit de volgende ochtend nog wel. Een rustdagje dus maar gehouden en wat kippensoep gemaakt (echt hoor, basis regel: als je vrienden wil maken in je appartement, maak eten. Iedereen houdt van eten)

Vandaag dus school. Eerst was ik dik in de stress omdat ik dacht te laat te komen (ik stond daar met me kippige hoofd keurig om 10.30, kwam de bus dus blijkbaar 10.28... 20 minuten staan wachten) maar hier zijn de leraren gelukkig ook niet zo strikt met de tijd en was ie nog lang niet begonnen. Onze docent was echt super jong, misschien net dertig, en was dus helemaal niet verkeerd om daar even een uurtje naar te moeten kijken/luisteren. Ik zal morgen ook maar weer braaf gaan, voor de les natuurlijk *kuch*. 
Op school trek ik eigenlijk steeds met twee mensen op: Jessica, mijn Zweedse huisgenootje en Sandra, een Zwitsers meisje. Daarnaast zijn er ook nog twee jongens uit Zwitserland die er wel vaker bij zitten.

In het gigantische tussenuur ben ik maar even naar mijn appartement gegaan en met mijn Japanse huisgenootje even zitten kletsen. Echt, iedereen zou een Japanner in huis moeten nemen, ik heb nog nooit zo een supervrolijk persoon meegemaakt. Ze snapt geen drol van wat je eigenlijk bedoeld maar gaat om alles stuk. Het is gewoon hilarisch. Afgelopen week moesten we haar voor het eerst met vork en mes leren eten. Opzich was het nieteens zo heel grappig (nouja, dat zij haar vork net zo crippled vast hield als ik gewoonlijk doe wel) maar de manier waarop ze om haar eigen acties helemaal stuk gaat, terwijl er nieteens iets gebeurd is gewoon hilarisch.

Daarna had ik om 5 uur weer een college. Ik besloot dit keer maar wel me zonnebril in me tas te doen, omdat het elke keer dat de weersberichten "regen" zeggen het bloedheet is en strakblauwe lucht. Nou, dat snap je wel, dit soort acties brengen ongeluk; terwijl we in het college zaten begon het lekker te onweren en te gieten. En natuurlijk is dan je college ook nog eerder afgelopen... Eindstand: rivieren in de straat, bliksem die meerdere keren insloeg (en een huisgenootje dat daar bang voor was), verkeer een grote puinhoop, rennen naar de bus, lekker knus en klef in de bus tegen elkaar aan plakken en ja, wanneer je uit de bus stapt en bijna thuis bent is het spontaan droog. Ik laat de volgende keer me zonnebril denk ik maar weer gewoon thuis.

Love from Lisbon! x

Geen opmerkingen: