Translate

zondag 21 april 2013

Even een opsomming

Waarom leven in een studentenhuis goed voor je is

  • Je leert erg veel nieuwe dingen. Zoals:
    -  Hoe zien dingen eruit als ze aan het rotten zijn. Omdat we met ze zevenen wonen is het soms moeilijk te zeggen wat van wie is en laten we het dus vaak staan. Met als resultaat: melk die twee maanden over datum is in de koelkast, hoe rottende wortels eruit zien en vooral hoe erg dat allemaal stinkt.
    -  Je kunt meteen goed testen hiermee hoe stoer iedereen is en wanneer het kokhalzen bij het opruimen begint.
    - Aangezien ik met twee Engelse woon wordt mijn Engels er (toch wel!) beter op.
    -  Dat ze in Japan niet alleen met stokjes eten, maar het hele kookproces met stokjes doen, alleen dan een iets langere uitvoering.
  • Er is altijd gezelligheid. Het komt wel eens voor dat ik helemaal kapot thuis kom van school, een van mijn huisgenootjes begint over een feestje en nouja, natuurlijk ga ik mee! Of met ze alle een barbecue organiseren, zijn we ook niet gek van.

Leven in Lissabon

Van de universiteit kreeg ik laatst een mailtje hoe het leven me hier bevalt en of ik daar iets over kon vertellen. Nou, het bevalt dus goed, maar het heeft me wel aan het denken gezet om uit te leggen wat het leven in Lissabon zo speciaal maakt:
  • Student zijn is hier heel wat. In Nederland kijkt er niemand van op of om, maar hier lopen mensen er echt mee te showen: alle meisjes hebben een soort envelop tassen van plastic, waardoor je al hun schoolpapieren ziet, of lopen met een grote map met alle papieren erin die ze nodig hebben. 
  • Het ontbreekt hier niet aan gekken. In mijn wijk lopen er toch wel een aantal rond.
    -  De man die elke dag in een soort legeruniform rondjes loopt door de wijk. De man die ondertussen toch echt wel 80 moet zijn loopt altijd keurig met een baret op, een groene korte broek, een legerprint jasje en regenlaarzen.
    -  De man die random keihard begint te schreeuwen en dan weer doorloopt. Klinkt onschuldig, maar mijn oude huisgenootje stond dus een keer op de bus te wachten terwijl hij stilletjes aan kwam lopen en dus keihard in haar oor schreeuwde. Het had weinig gescheeld of ze had hem geslagen.
    -  De man die met een blauw geschminkt hoofd rondloopt. Dit heeft gewoon geen uitleg nodig.
  • Het zijn niet de meest beleefde mannen hier. Ondertussen ben ik er wel aan gewend dat ik als een Alien wordt aangekeken door de kleur van me haar en ogen (jaja, echt blond, niet het gele-peroxide-kapseltje wat de meeste hier hebben). Wat daar in tegen niet went is de hoeveelheid die maar wat graag wat op straat naroepen, uit het autoraam fluiten of gigantisch opvallend je na staren. Ik begin ondertussen te overwegen om maar als non over straat te gaan, het is ondertussen gewoon irritant aan het worden. Ook wordt er bij uitgaan niet subtiel gedaan wat betreft in de kont knijpen, iets wat als je het mij vraagt gewoon respectloos gedrag is. 
  • Er zijn hier een hoop zwerfkatjes. Of om beter te zeggen: dakloze katten. Naast het ziekenhuis is namelijk een parkje waar ze allemaal zitten. Elke dag brengt een vrouw ze namelijk blikvoer en regelmatig staat ze met een ouderwetse val (grote doos, touwtje en een bakje voer) om ze te vangen en ze volgens mij medicijnen te geven. 
  • Met het omlopen van een hoekje kan je van in het drukke, toeristische centrum opeens in een rustig wijkje belanden. Waar ze dan bijvoorbeeld uit een raam gitaarmuziek aan het spelen zijn. Ook kom je soms opeens prachtige schilderingen en landschappen tegen. Midden in het centrum, maar toch geen enkel geluid. 

Waarom je erasmus moet doen

  • Zoveel nieuwe culturen en zoveel nieuwe dingen om te leren. Ik heb namelijk geleerd dat er twee verschillende types Italianen zijn: de 'normale' noordelijke, en de zuidelijke, die erg veel met de handjes praten en die (lijkt wel) alleen maar kunnen flirten en charmeren. 
  • Taal foutjes zijn snel gemaakt. In het Duits blijkt er namelijk een term te zijn voor wanneer je iemand wil dronken voeren. De Duitse jongen zei dus doodleuk tegen mijn oude huisgenootje: "Tonight, I'm gonna fill you up". Ja, een letterlijke vertaling dus, maar je had onze hoofden moeten zien. En vooral zijn hoofd, toen hij er na een uur achter was dat het toch iets anders betekende dan hij bedoelde. 
  • Niemand vraagt wanneer je thuis komt na uitgaan. Dus naar de zonsopgang kijken na uitgaan kan ook prima. 
  • Het leven is hier zoveel makkelijker. Geen gedoe met werk, als je iets wilt doen stuur je een smsje en je hebt een plan (of eigenlijk niet. De avond loopt nooit zoals van tevoren gedacht en ook maar niemand kijkt daar van op of maakt er een probleem van). 
  • Je leert jezelf beter kennen. Als je helemaal van scratch moet beginnen leer je je basis principes pas echt goed kennen. Ook merk je dan wie er echt belangrijk voor je zijn. Bij sommige vriendschappen en relaties maakt het niet uit of je elkaar even een aantal maanden niet ziet en (nauwelijks) spreekt. Je weet dat het goed zit en niemand maakt zich er druk om. 
  • Het is gewoon zacht gezegd hilarisch om buitenlanders Nederlands te leren. En toch willen ze het allemaal leren.
  • Als je opeens Nederlanders midden in de stad tegen komt, dan begin je spontaan met ze mee te praten en heb je meteen nieuwe vrienden gemaakt. Wat een vriendelijk volkje zijn wij toch.
  • Je voorstellen is verschrikkelijk ingewikkeld. Ene cultuur wil een hand, andere cultuur niet. De een wil geen kus, de ander een, twee of zelfs drie. Daarnaast hebben sommige ook een andere begroeting voor goeie kennissen of niet... Erg ingewikkeld. Ik vind zelf de twee kussen op de wang bij het voorstellen erg vriendelijk, het heeft wel iets hartelijks als je het mij vraagt. Die trend ga ik dus maar proberen door te zetten in Nederland als ik terug ben. 
  • Je leert het huishouden doen. Koken kon ik gelukkig al goed, maar de was draaien is bijvoorbeeld dan weer een hele nieuwe opgaven (vooral als dat rotding Portugees is en je geen idee hebt welk goedje in welk laatje moet). Het is me bijvoorbeeld ook al gelukt om al me sokken grijs te maken. Nooit een nieuwe broek erbij gooien... Dit houdt overigens niet in mam dat ik dat wanneer ik thuis ben ook allemaal over neem. 
Love from Lisbon! x

Geen opmerkingen: