Translate

zaterdag 20 april 2013

We leven nog!

Ondertussen had ik al een tijdje niet meer geblogd, dus het wordt weer eens tijd voor een nieuwe! Natuurlijk is er in de tussentijd een hoop gebeurd, en daar maak ik dan maar even een overzichtje van:

Weekend thuis

Voor wie de boodschap niet hadden meegekregen: ik was van 5 tot 8 april weer even in Nederland langs gegaan. De reis begon daarbij al goed: ik had geen stoel uitgezocht, maar werd op de 15e rij geplaatst: met de extra beenruimte! 

Om ongeveer elf uur landde ik. Natuurlijk dan helemaal achterin, waarna je nog even een kwartier kan lopen voordat je eindelijk eruit bent. Gelukkig werd ik opgepikt door mijn vader, die al op mij stond te wachten, inclusief winterjas. Gelukkig zat de zon nog in me kop en heb ik dus niet al teveel van de kou meegekregen. 

Eenmaal thuis heb ik eerst even iedereen gedag gezegd (de kat vond me wel heel verdacht, hij herkende me wel maar het kwam toch niet helemaal aan) en ben ik daarna naar de stad gegaan. Blijkbaar was niet bij iedereen de boodschap aangekomen dat ik terug was. Ik kreeg dus de nodige "wat doe jij hier!" reacties, maar wel allemaal erg blij. 

Zaterdag was het dan eindelijk tijd voor het feest waar ik eigenlijk wel een beetje voor gekomen was: Qapital. Iets zoals Hardstyle bestaat gewoon niet in veel andere landen, dus je kon wel zeggen dat ik er weer lichtelijk aan toe was. Maar, zoals ik daar ook de hele avond heb lopen roepen: zeker de moeite waard om ervoor terug te komen.

Zondag was het natuurlijk een uitslaapdag. Zondag ben ik ook even bij mijn vader gaan eten, met een echt Nederlands diner, inclusief sperziebonen, die ze hier dus gewoon niet verkopen. Als toetje nam ik natuuuuuurlijk bitterballen, iets wat ik in de afgelopen maanden wel heb gemist. Het is zo jammer als je dan in de bar zit van 'weetje wat we zouden moeten bestellen?.. Ja, nevermind, dat bestaat hier niet'
In de avond is dan gelukkig Wesley ook nog even langsgeweest. Ik heb helaas niet iedereen kunnen zien in het weekend, maar gelukkig wel een hoop die veel voor me betekenen. 

En hoe gaat 't hier

De lente is begonnen! Gewoonlijk duurt het ongeveer 2 weken, de wisseling tussen winter en lente, dit jaar helaas een maand. Maar, dat betekent nu wel: Elke dag rond de 25 graden, in de weekenden naar het strand (ik vertrek zo ook weer) en al lekker bruin. 
De stad lijkt ook helemaal te ontwaken wanneer het mooi weer is.Vooral 's nachts. Vaak gaan we op vrijdag naar Bairro, de wijk met allemaal barretjes. Vanaf de eerste mooie dag wist ik niet wat er gebeurde: het is er nooit echt stil geweest, maar nu was het een grote massa van mensen. De smalle straatjes staan helemaal vol (vooral erg leuk als er dan een auto langskomt, allemaal hutje mutje op elkaar, maar op een of andere manier lukt het altijd). 

Afgelopen zondag hebben we ook een barbeque bij ons thuis gedaan. Op het grote terras kunnen we makkelijk veertig man kwijt en natuurlijk hebben we een spectaculair uitzicht over de stad. Uiteindelijk waren we ook met alle huisgenootjes, de buren (ook een studentenwoning net als bij ons), mijn oude huisgenootjes en nog een aantal vrienden van iedereen. Rond de 30 man. 

Voor jullie denken van dat ik in een paradijs woon (ja, dat klopt eigenlijk wel), 't is hier ook niet altijd feest. Wanneer iedereen op t strand zit moet ik dan in de bieb leren voor al mijn vakken. Veel mensen hebben maar twee of drie vakken hier (ik doe er 5) en dat betekent vaak dat ik niet met alles kan meedoen. Wel erg jammer. 

En wat ik dit weekend ga doen? Languit op het strand en kijken hoe iedereen aan 't surfen is! Zelf heb ik daar niet zo'n behoefte aan omdat ik nogal eens gezeur met mijn eczeem-huid heb gehad, maar leuk ziet 't er wel uit. En in de avond is het wel weer feest, als je wilt kun je hier elke avond feesten. Ik probeer me hier ook een beetje aan het motto te houden dat ze me leerde op school: "If you think life's easy, it becomes easier the moment you think of it." Vond ik wel een mooie.

Love from Lisbon x

Geen opmerkingen: